იუვალ ნოა ჰარარის თანახმად, 21-ე საუკუნეში ჩვენ ვიხილავთ „ახალი მასიური კლასის... უსარგებლო ადამიანების“ შექმნას. მიუხედავაღ იმისა, რომ ჰარარი ზედმეტად პესიმისტურია, ჩვენ სერიოზულად უნდა დავფიქრდეთ იმაზე, თუ რა უნდა ვუყოთ ზოგ მზარდ უსარგებლო ინსტიტუტს, რომელიც წინა საუკუნიდან მემკვიდრეობით მივიღეთ. ამ შემთხვევაში შეხება გვაქვს ეროვნულ საგანმანათლებლო სისტემასთან, რომელიც აქცენტს აკეტებს სტანდარდიზაციაზე, ოფიციალურ სერტიფიცირებასა და სწავლის მოძველებულ ფორმაზე.